به معرفت نداشته ی خودم قسم که معرفت با اون چیزی که ما فکر می کنیم داریم. فرق داره.
خیلی هامون ( از جمله خودم) در عالم ادعا، الهه ی معرفتیم اما بقول فامیل دور صلاح نمی دونیم ازش استفاده کنیم!!!!!!!
همچین یه جوری دست و پامونو چهار شاخ قفل کردند که نتونیم جم بخوریم. ممنونم از همشون. نوبت ما هم میرسه.
حال آقا مهدی خوب است. حال او که خوب باشد من شب ها راحت می خوابم.
گاهی ایننقدر مشغله برای آدم پیش میاد که آدم احساس می کنه مغزش داره فاسد میشه. چکار میشه کرد غیر از اینکه به قول خود خودا: فان مع العسر یسرا
رفتم نزد استاد راهنمای دوره کارشناسی ارشد، بهش گفتم علامت سوال های ذهنم زیاد شده استاد. گفت: صبوری کن صبوری کن صبوری.
زمانی که پای فردی به زندگی آدم باز میشه، بیشتر از عشق باید محتاط بود. باید آرام قدم برداشت. تا نکند کاسه تنهایی او ترک بردارد.
