94 هم تمام شد.
سالی که شیرین ترین و با ارزش ترین اتفاق اش پیدا کردن یه نفر بود که مطمینم شریک زندگیم خواهد شد.
سالی که تلخ ترین اتفاق اش فوت مادر بزرگم بود.
سالی که نصف بیشترش رو در کالیفرنیا تنهایی زندگی کردم و مهم ترین چیزی که برام داشت طعم واقعی استقلال بود.
در این مدت فهمیدم شما نماز بخوانی یا نخوانی، به خدا اعتقاد داشته باشی یا نداشته باشی، مشروب بخوری یا نخوری و یا هر کار دیگه ای فقط و فقط به خودت مربوطه و یه چیز کاملا شخصیه.
امریکایی ها بیشتر از کار کردن فکر می کنند سرشونو مثل ما زیاد شلوغ نمی کنند. برای ورزش وقت می گذارند. برای تفریح وقت می گذارند نه اینکه هر موقع وقت اضافه اوردند ورزش کنند یا تفریح کنند. برای علایق شون احترام قایل اند. مانند اون خانمی که پرستار بود اما بخاطر علاقه اش بعضی شب ها استریپر میشد.
پول در اوردن رو وسیله میدونند نه هدف.
شعار نمیدن.
بگذریم.
سال 94 فقط یک بار به حرم فرماندم مشرف شدم. فرمانده ای که تنها بند اتصال من به اعتقاداتمه . فرمانده ای که جز اطاعت در مقابل اش چیزی برای گفتن ندارم.
ساحل Dana point زیبا ترین ساحل کالیفرنیا از نظر من
شهر بازی 6 flags مردم و زنده شدم اون روز از شدت هیجان
نمایشگاه هوایی نزدیک خونمون رفت و برگشت 22 کیلومتر زیر افتاب دوچرخه رکاب زدم.
دقت کنید که تامکت های ما رو اونها گذاشتند توو موزه
قبرستان کشته شدگان نیروی دریایی در جنگ جهانی اول و دوم در سن دیگو
شبی نزدیک به کریسمس در لاسوگاس
زندان آلکاتراز جلوی ورودذیش نوشته بود هرکی قانون شکنی کنه میره زندان و هرکی در زندان قانون شکنی کنه میره آلکاتراز.
خیابان های سربالایی سانفرانسیسکو
جاده ی کالیفرنیا 1. زیبا ترین و طولانی ترین اتوبان کالیفرنیا
old town شهر San diego
San diego zoo بهترین باغ وحش دنیا از نظر بازدید کنندگان
کوچه ی خونه ی من در مجاورت دانشگاه
سال 94 من تولد 30 سالگیم رو تنهایی جشن گرفتم. به امید روزی که دیگه تنها نباشم.
جمعی بود از خاطرات شیرین من در سال 94
بهترین روز های 94 ، 27-28-29 بهمن ماه اش بود که شیرینیش هرگز از یادم نمیره.
خاطرات تلخ ام رو ننوشتم که از یادم بره.
خاطرات تلخی که سعی می کنم فراموشش شون کنم.
سال نو فرخنده
شاد باشید و سربلندا.
یادتون نره برای علایق خودتون احترام قایل باشید. براشون وقت بزارید.
به امید اینکه در سال 95 بنده دکتری ام رو تمام کنم.
