07-04-2015 DANA POINT

* یکی از چیز هایی که موقع نوشتن خاطرات مهمه، اینه که شا کی دارید می نویسید.مثلا منی که امروز حال و حوصله خودم رو هم ندارم نمی تونم خاطرات 4 جولای رو به اون شکل لذت بخشی که اتفاق افتاد بنویسم.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 4 جولای برای امریکایی ها یه چیزی مثل 22 بهمن ماست. منتهی بر خلاف ما اینخا خیلی روش غیرت دارند. البته نهایت عیرتشون هم به رفتن به ساحل و یا زدن پرچم امریکا بر روی در و دیوار ختم میشه ( که ما همینمشم نمی کنیم)

 بر اساس یه برنامه که فقط مبدا اش به من اطلاع داده شد قرار شد به نزدیک ساخل بریم. خداییش من فکر یه برنامه 2 ساعته توو ذهم بود نه یه برنامه ای که ساعت 4 ظهر از خونه من راه بی افتیم و من ساعت 2 و 40 دقیقه بامداد برسم خونه!!!!!

من و همسایه ایرانی بقلی من که دانشجوی پست داک برق هستند به همراه دوست مشترک مون و یکی دیگه از دوستان هم وطن به شهر ساحلی Dana point رفتیم. شهری بسیار زیبا. تازه فهمیدیم امریکا که میگن اینه!!!!!! چون در شهر خودمون فقط گرما نصیب ما شده تا حالا. شهری بسیار سبز و خوش بی و هوا که بر خلاف شهر ما خیلی هم امریکایی داره!!!!!!!

 پس از گشت زنی سه ساعته و صرف شام در یک رستوران ساحلی ( همبرگز با تخم مرغ!!!!!!) به نظاره اتش بازی ها نشستیم. نیم ساعت تمام در جای جای بندر اتش بازی بود که به نوبه خودش جالب بود.

 یه چیزی هم ما بالاخره یاد گرفتیم. اینکه چقدر اینجا باید انعام بدیم. موضوعی بسیار پیچیده و نیاز به محاسبه:

مقدار انعام بستگی به drink  و tax رسید شما داره. اگه drink ندارید کافیه که دو برابر مالیات فیش تون انعام بدید. مثلا منی که عین بچه ادم اب با همبرگرم خورده بودم و 1.5 دلار هم مالیات غذام بود، 3 دلار انعام دادم. اما  سه تا دوستانم که  drink داشتند تقریبا نفری 5 دلار دادند.

 در مسیر برگشت هم پس از تحمل سف اتوبوس از ساحل تا پارکینگ دبیرستانی که ماشین دوستم را درش پارک کرده بودیم یه سری هم به هتل        زدیم و پس از گشتی در محوطه و لابی و تراس هتل ( بازدید برای همه ازاد و رایگان بود) و همچنین استفاده از سروی بهداشتی هتل!!!!! سری هم به شهر ساحلی pear beach زدیم که بسیار کثیف بود و صد البته پر از club.

  به توصیه دوستان چرخی شبانه در شهر زدیم که به عیر از برخورد  بی ادبانه دو تا پسر بچه مست با من و دوستم ( و صد البته سکوت ما) و مشاهده دعوای وسط خیابان دو تا ادم مست دیگه و همچنین مشاهده جوانانی که در کلاب مشغول رقص و پایکوبی و ..... بودند چیز دیگه ای گیر ما نیومد.

 از شهر irvine تا شهر ما یه جاده ساحلی مثل جاده رویان تا قریدون کنار خودمون داره که به شدت دیدنی تره و صد البته خود شهر هم بسیار زیباست.

 در این برنامه کلا 18 دلار چول شام بنده شد و با اصرار تونستیم به طور محترمانه به دوستم هم بخشی از هزینه ی ماشین bmw 53000 دلاریش رو  بابت بنزین تقدیم کنیم. فلذا این گشت زنی برای ما 28 دلار خرج داشت که فعلا تا اطلاع ثانوی بستمانه!!!!!