06.20.2015 های من

 

06.20.2015 امروز بیش از هر چیزی این تاریخ رو نوشتم. امروز مجبور شدم اولین قرارداد اجاره نامه مسکن در زندگیم رو با یه خانم مکزیکی ببندم که مسئول امور اداری یک مجتمع مسکونی بود و مثل آذری زبان های خودمان دایم بین زبان اسپانیایی و انگلیسی سوییچ می کرد. سومین روز ماه مبارک که بدلیل فشار کاری در دو روز گذشته اولین روزی بود که من روزه میگرفتم مصادف با اسباب کشی من به خونه ام شد. خانه شماره 40 از یک مجتمع مسکونی 140 واحدی که از شانس م استخر رو باز و زمین تنیس اش دقیقا کنار خونه من قرار داره و صد البته از دیدن بازی بچه ها منو خوشحال می کنه.

مشخثات خانه یک خوابه

اجاره 800 دلار در ماه

ودیعه security deposite 250 دلار

اچاره یخچال 5 2 دلار

Application fee 30 دلار

 کنار امدن با روزه در هوای گرم کالیفرنیا اونم با اسباب کشی قابل پذیرش بود اما پس از اسباب کشی زمانی که با خرابی کولر مواجه شدم 1 ساعت سعی کردم با استفاده از علم مکانیک و روش سرمایش تبخیری به خنک کردن خونه بپردازم که فایده ای نداشت و نهایتا در ساعت 15 به دلیل شدت اتش که دیگه حالمو بد کرده بود مجبور به باز کردن روزه ام شدم که امید وارم خدا ببخشه. حالم به قدر بد بود که بعد از باز کردن روزم تا ساعت 20 خوابم برده بود. خونه جدید و سیم کارت اعتباری اینجا به این معنی هست که فعلا از اینترنت خبری نیست. برای همین خودمو به دانشگاه رسوندم و به خانوادم خبر دادم که اینترنت ندارم. ساعت 11 شب پس از رسیدن به خونه عین خرس تا الان که برای خوردن سحری بیدار شدم و دارم این متن رو مینویسم خوابیدم. سحری امروز: ژامبون مرغ و نان لواش امریکایی- پسته- بیسکوییت ساقه طلایی و چای سبز

شهر ما خیلی مسلمون نداره اگر چه مسجد هم داره ولی من هنوز گوشت حلال پیدا نکردم و نمیونم این جور مواقع باید چکار کنم.

اینجا کسی که ماشین نداره یعنی فلج هست اش. مسافت ها خیلی دوره و فعلا برای تهیه اغذیه مشکل دارم

ممنونم از خاله عزیزم که کلی لوازم خونه برام خرید یا از خونه خودش اورد: ست 4 تکه قابلمه وظرف و ....

 

از کتاب "فرشته ای در کنار توست"

عشق، هدیه است

تُرد ترینُ گران مند ترینِ هر زندگی

دوست داشتنُ

دوست داشته شُدن

و از نو ش