دو فنجان چای

اگرفرض کنیم که قرار باشد من و خدای خودم پای میز مذاکره بنشینیم و اگر دوباره فرض کنیم که خدای من و من بصورت کاملاً رسمی در مورد علل افتضاحات من بحث کنیم، مسلماً مذاکرات ما لااقل برای دو دوره چهار ماهه باید تمدید بشه. از بس که من زبان نفهم هستم.

اگر فرض کنیم که قرار باشد این مذاکرات را کاملا مسالمت آمیز ادامه بدیم و با خوردن دو فنجان چای لاهیجان کار رو ادامه بدیم. بازم بحث به جایی نمیرسه. چون هم دل من پره و هم دل خدا.

بحث گله و شکایت نیست، ابهامات زیاده.