10 آبان
جمعه, ۱۰ آبان ۱۳۹۲، ۰۵:۴۴ ب.ظ
هستند شبه انسان های انسان نما و شاید فرشته هایی در کالبد یک انسان.
اما مسلماً بابای من هیچ کدوم از اون ها نیست.
بابای من یکیه از جنس خودم. انسان.
از شباهت چهره ای و ظاهری و صد البته اخلاقیمون که بگذرم. فرق هایی هم با هم داریم. مثلا تو معرفت و شرافت و مهم تر از همه ظرافتی در کنار مردانگی.
10 روز پیش، قبل از اومدنم کادوت رو خریدیم. جور نشد که امشب خودم بهت بدمش.
فقط خدا میدونه چقدر دوستت دارم.
(10 سال پیش موقع انتخاب رشته دانشگاه، پدرم تو بیمارستان بستری بود و قرار بود عمل قلب باز انجام بده. اون موقع بخاطر بدست آوردن دلش و خوشحالیش این رشته رو انتخاب کردم. اما الان ، منو و بابام و مکانیک یکی هستیم.)
تولدت مبارک بهترین بابای بدترین مهندس مکانیک دنیا.
۹۲/۰۸/۱۰