اسباب کشی

ده دقیقه است دارم فکر می کنم که چجوری شروع کنم.

بنام همون خدایی که منو فرستاد پیش امام رضا ی عزیزم

اگه بیخبر وبلاگ قبلی رو بستم عذر می خواهم . بدلیل این بود که یکی از هم کلاسی هام که حتی من اسم اون خانم را هم نمی دونستم، آدرس وبلاگ رو پیدا کرده بود(هنوز هم نفهمیدم چجوری. چون کاملا جوانب احتیاط را رعایت می کنم) بگذریم.

خلاصه سرکش قصه ما اونقدر هم بیکس و کار نیست که بی وبلاگ بمونه اما به لطف یکی شما عزیزان اومدم اینجا که دیگه هیچ عهدی به این راحتی ها،  نتونه پیدام کنه.
متاسفانه بدلایل فنی و امنیتی امکان انتقال پست های قبلیم فعلا نیست. این موضوع رو بخودم تسلیت میگم.

خیلی هم بد نشد میشه نیمه پر لیوان رو دید: به یه تغییر فضا نیاز داشتم.
اینجا فعلا امکاناتی داره که خیلی وارد نیستم. خلاصه هستیم در خدمتتون.

و در آخر اینکه:

گر مسلمانی از این است که حافظ دارد

آه اگر از پی امروز بود فردایی