بکر
جمعه, ۷ بهمن ۱۳۹۰، ۰۸:۵۴ ب.ظ
1- جدیدا جاهایی رو پیدا کردم که از رفتن و دیدنشون سیر نمیشم. آببند هایی که از جمله حیوان درنده ای که درونشون دیده نمیشه "انسان" هست.
۲- ماهیگری با آواز رو جدیدا تجربه کردم. هرچند که ماهی ها رو می ترسونه. اما اینجوری دلم زودتر از ماهیها دل به طعمه میبنده.
۳- اردک ماهیها از وحشی ترین گونه هاهستند و فقط طعمه های در حال حرکت رو دنبال می کنن نه طعمه های ساکن رو. اگه صبح زود دل به آب بزنی خیلی راحت میتونی تا یک متری بهشون نزدیک بشی. سرکشی نمیکنند.
اعتراف: یادش بخیر. فقط یکیشون دل به طعمه من بست. بقیشون هدیه دوستان بود که تقدیم به مهربان مادرم گردید.
توضیح: امروز خیلی پرت و پلا نوشتم و خودم میدونم که این متن بیش از حد از هم گسیخته هست. ولی خوب این هم تنوعه دیگه!
۹۰/۱۱/۰۷